श्रीषट्खंडागमो ग्रन्थ:, ज्ञानवार्धि: सुरैर्नुत:।
श्रीषट्खण्डागमं ग्रन्थं, स्तुवन्ति मुनिपुंगवा:।।१।।
श्रीषट्खण्डागमेनात्र, ज्ञानदीधितय: स्फुटा:।
श्रीषट्खण्डागमायास्मै, नमो मे कोटिशो मुदा।।२।।
श्रीषट्खण्डागमात् सार:, पंचसंग्रहनामत:।
श्रीषट्खण्डागमस्याद्य, टीकाद्वयं जगन्नुतं।।३।।
श्रीषट्खण्डागमे बुद्धि-रभीक्ष्णं मे भवेद् ध्रुवं।
श्रीषट्खण्डागम! त्वं मे, देहि ज्ञानं सुकेवलम्।।४।।
श्रीवीरस्याब्जसंभूता, गणाधीशावतारिता।
श्रीधरसेनसूरेश्च, शिष्यद्वयेन धारिता।।५।।
पुष्पदंतभूतबली-मुनिभ्यां गुंफिताऽधुना।
धवलाटीकया सूरि:, वीरसेनो ददौ भुवि।।६।।
सिद्धान्तचिंतामणि: सा, टीका मे स्थीयतामिह।
यावत्तावत् ‘ज्ञानमती’, केवलं नहि भूयताम्।।७।।