व्रतविधिः – आषाढ शु. ११ दिवशी या वातकांनी एफयुक्ति करावी. आणि १२ दिवशी प्रभाती शुविजलाने अभ्यंगस्नान करून अंगावर दृढचीत वर्षे धारण करावीत. सर्व पूजा सादिस्य बरोबर घेऊन जिनालयास जारे, मंदिरास तीन प्रदक्षिणा घालून ईथोपवशुद्धिपूर्वक विनंद्रास मक्कोने साष्टांग नमस्कार करावा. पीठावर वासुपूज्य तीर्थकर प्रतिमा पग्मुख यक्ष, गांधारीयक्षोसह स्थापून तिला पंचामृतांनी अमि. येक करावा, अष्टद्रव्यांनी त्यांचा अर्चना करावो. श्रुत व गणधर यांचो पूजा करून यक्ष, यझी व ब्रह्मदेव यांचे एका पाटावर बारा पाने क्रपाने मांडून स्यांवर अक्षतपुंज, सुपाच्या वगैरे ठेवावे. ॐ ह्रीं श्रीं क्लीं ऐं अहे वासुपुज्यतीर्थकराय षण्मुखयक्षगांधारीयक्षीसहिताय नमः स्वाहा ॥ या मंत्राने १०८ पुष्यं घालावीत. णमोकार मंत्राचा जप १०८ वेळां करावा. ही व्रतकथा वाचावी. एक महाव्ये करून स्थानें ओवाळीत मंदिरास तीन प्रदक्षिणा घालून मंगलारती करावो. ब्रह्मवर्यपूर्वक धर्मध्यानांत काल घालवावा. त्यादिवशी उपवास करावा. दुसरे दिवशीं पूजा, दान करून पारणे करावें.
याच क्रमाने बारा १२ द्वादशीस पूजाक्रम कचन शेवटों याचे उद्यापन करावे. त्यावेळों वासुपूज्य तीर्थकर विधनासइ महाभिषेक करावा. १२ प्रकारच्या पकानांचे बारा चह करावेत. १२ मुनीश्वरांना आहारदान करावे. चतुर्वर्णात चतुर्विध दाने द्यावीत. मग आपण पारणा करावी. असा या व्रताचा पूर्णविधि आहे.
– कथा –
या भरत क्षेत्रांतील विजयार्थ पर्वतावर रत्नसंचय नांवाचे मनोहर एक नगर आहे. तेथे पूर्वी सिंहसेन या नांवाचा एक मोठा पराक्रमी व नीतिमान् असा राजा राज्य करीत असे. त्याला सुंदरादेवी नांवाचीएक सुंदर पण गुणवती सणी होती. हे दोघे अत्यंत सुखानें राज्योप- भोग करीत असतां, एके दिवशी हे सिद्धकूटावरील सदस्रकूट चैत्या- लयाच्या दर्शनाकरितां गेले होते तेव्हां ते सर्व चैत्यालयाची वंदना करून मागे फिरून येत असतां, मागौत त्यांथ अजितंजय व अरिंजय या नांवाचे दोवे चारण महामुनि भेटले. तेव्हां ते त्यांच्या समीप जाऊन त्यांच्या चरणीं भक्तोनें वंदना करून बसले. त्यावेळी त्यांच्या मुखाने कांहीं वेळ धर्मोपदेश ऐकल्यानंतर तो दंपति आपले करयुग मोठ्या विनयाने जोडून त्यांस म्हणालो, भो भवतारक महामुने ! आज आपण आम्हांस सर्व सुखाला कारण असे एखादे ब्रऋविधान निवेदावें. हे त्याचे विनयपूर्ण वचन ऐकून ते मुनोश्वर त्यांना म्हणाले, हे भध्यात्म्यानो ! तुम्हाला गुरुद्वादशी व्रत विधान करण्यास योग्य आहे असे म्हणून त्यांनीं त्याचा सर्वविधि आणि फल सांगितले. मग त्यांनीं हे व्रत त्यांच्याजवळ स्त्रीकारिलें. नंतर ते आशीर्वाद देऊन आकाशमार्ग निघून गेले, मग ते पतिपत्नि आपल्या नगरी परत आले. पुढे काला- नुसार त्यांनीं है व्रत पाऊन केले. या व्रतप्रभावानें ते स्वर्ग सुख भोगून क्रमाने मोक्षास गेले.