( ३२४ ) अष्टविधव्यंतरदेव कथा.

याप्रमाणे क्रपाने आठ बुधवारी पूजाविधी करून अंतीं कार्तिक अष्टान्हिकांत याचे उद्यापन करावे. त्यावेळीं चंद्रप्रभविधान करून महाभिषेक करावा. चतुःसंघास चतुर्विध दाने द्यावीत. आठ मिथुनांस भोजन करवून वस्त्रादिकांनी त्यांचा सन्मान करावा. दीन अनाथ यांना भोजन द्यावे.

या जंबूद्वीपांतील भरतक्षेत्रांत विजयांर्थ मोठा पर्वत आहे. त्याच्या दक्षिण श्रेणीवर विश्वपुर नांवाचे एक सुंदर नगर आहे. तेथे पूर्वी इंद्रध्वज नांवाचा मोठा पराक्रमी राजा आपल्या इंद्रायणी पट्टराणीसह सुखाने राज्य करीत होता. मंत्री, पुरोहित, श्रेष्ठी, सेनापत्ति वगैरे परिवारजन होते. यांच्यासह आनंदांत काळ घालवीत असतां एके दिवशीं त्या नगराच्या बाहेरील उद्यानांत गोवर्धन नामे महामुनि येऊन उतरले. ही वार्ता वनपालकांकडून राजांस कळतांच तो नगरांत आनंदमेरी देववून आपल्या परिजन व पुरञ्जन यांच्यासह पादमार्गे त्यांच्या दर्शनास गेला. तेथे त्यांना तीन प्रदक्षिणा घालून मक्तीनें वंदना करून त्याच्या समीप बसला. कांडी वेळ धर्मोपदेश ऐकल्यावर राजा आपले दोन्हीं हात जोडून विनयानें त्यांना म्हणाला, हे सकलजनहितवर्धक गुरुराज ! आज आपण आम्हांस सककसुखवर्षक असे एकादै बतविधान निवेदावे. हे त्यांचे नम्र वचन ऐकून ते मुनीश्वर म्हणाले – हे भव्षराजचूडापणे ! आतां तुम्हांस अष्टविध व्यंतरवत ई करण्यास अति उचित आहे. असे म्हणून त्यांनी त्यांना त्याचा सर्वविधि सांगितला. ते ऐकून सर्वांना आनंद झाला. मग राजा व राणी यांनीं त्यांना प्रार्थना करून है बत त्यांच्या जवळ ग्रहण केले, नंतर सर्वजन पुनः त्यांना नमस्कार करून आपल्या नगरी परत आहे. पुढे समयानुसार दोधांनी हे व्रत यथास्थित पाळिले. त्यामुळे ते संसारीं सुखो झाले. * कालांतराने राज्जा संसाराविषयीं विरक्त होऊन पुत्राकडे राज्यभार देऊन वनांत गेला. तेथे त्यांनी एका दिगंबर महासाधुजवळ जिनदीक्षा घेतलो व घोर तपश्चर्या केली. त्यामुळे समाधिनरण साधून तो स्त्रर्गात गेला. ती राणी आर्थिका होऊन तप करूं लागली. त्या व्रत व तपनमावानें स्त्रीलिंग छेडून स्वर्गात देव झाली. हे दोघेही भवांतरानें मोक्षास जातील.