(५५) अथ बुधाष्टमीव्रतकथा.

उतरला. आणि त्या विजितांक राजाजवळ जाऊन मोठ्या विनयानें त्यांस नमस्कार करून म्हणाला, हे राजाधिराज ! आपली कन्या जी रूपवती तिला पाहून माझ्या मनांत अत्यंत मोह उत्पन्न झाला आहे. मी विजयार्ध पर्वताच्या दक्षिणश्रेणीवर असलेल्या गगनवल्लभ नांवाच्या नगरीचा विद्याधर राजा आहे. तेव्हां आपण आपली कन्या मजशी विवाह करून द्यावी, अशी माझी अभिलाषा आहे. हें त्याचें नम्र वचन ऐकून त्या विजितांक राजास मोठा आनंद झाला. नंतर त्या राजानें आपली ती रूपवती कन्या शुभ मुहूर्तावर त्याशीं विवाह करून दिली. मग कांहीं दिवस तो चित्रवाहन विद्याधर तेथे राहून पुढे आपल्या धर्मपत्नीसह विमानांत बसून आपल्या नगरी गेला. तेथे गेल्यावर आपल्या परिवारासह मोठ्या आनंदानें कालक्रमण करीत असतां – एके दिवशीं एक मासोपवासी ज्ञानसागर निश्रेथ महामुनि चर्येनिमित्त त्या राजवाड्यासमीप आले. तेव्हां त्या रूपवती राणीने विधिपूर्वक त्यांचें प्रतिग्रहण करून त्यांना पाकगृहीं नेले. आणि त्यांना नवधा भक्तीनें निरंतराय आहार दिला. आहार पूर्ण झाल्यावर राजवा- ड्यावर पंचाश्वर्यवृष्टी झाली. हे पाहून सर्वाना मोठें आश्चर्य वाटलें. नंतर ते मुनश्विर तेथेच एका उच्चासनावर बसले. तेव्हां सर्वांनीं त्यांना नमोस्तु केला. मग त्या रूपवती राणीनें त्या मुनीश्वरांना प्रार्थना करून आपला मागील भवप्रपंच विचारला. तेव्हां मुनीश्वरांनी तिचा सर्व भवप्रपंच सांगितला. मग ती म्हणाची – भो गुरुवर्य ! त्या बुधाष्टमी व्रताचा विधि वगैरे सांगावा. हें तिचे नम्रवचन ऐकून त्यांनी त्याचा सर्वविधि तिला सांगितला. मग तिनें हें व्रत घेतलें. त्यानंतर ते मुनीश्वर सर्वांना शुभा- शिर्वाद देऊन निघून गेले. सर्वांना मोठें समाधान झाले.

पुढे एके दिवशीं ती रूपवती राणी आपल्या पतिसह विमानारूढ होऊन आपल्या माहेरी ( चंपापुरी) आली. प्रथम ती सहस्रकूट चैत्या- छयाच्या दर्शनार्थ गेली. तेथें जिनमंदिरास तीन प्रदक्षिणा घालून दर्शनादि क्रिया करून सभामंडपांत आली. तों तेथें एक श्रीमती नामें आर्यिका तिच्या दृष्टी पडली. तेव्हां तिच्याजवळ जाऊन तिला वंदना करून तिच्या जवळ बसली कांही वेळ धर्मोपदेश ऐकून नंतर घरी गेली.