( ३२७)  मघवचक्रवर्ति व्रतकथा.

याप्रमाणे क्रमाने बारा मंगळवारी बारा पूजा पूर्ण केल्यावर आषाढ अष्टान्दिकांत याचे उद्यापन करावे. त्यावेळीं अनंतनाथ तीर्थकर विधान करून महाभिषेक करावा. चतुःसंघात चतुर्विवदान द्यावीत. असा याचा पूर्ण विधि आहे.

या जंबूद्वीपांतील भरत क्षेत्रांत नरेंद्रपुर नामक नगर आहे. तेथे पूर्वी नरपती या नांवाचा राजा कमलावती नामें पट्टराणीसह सुखानें राज्य करीत होता. त्यांना धरसेन नांवाचा पुत्र होता. शिवाय मंत्री, पुरोहित, श्रेष्ठी, सेनापति वौौरे पुष्कळ परिवारजन होते. यांच्यासह विनोदाने कालक्रमण करीत असतां, एके दिवशीं नगराच्या उद्यानांत वासुपूज्य तीर्थकरांचे समवसरण आल्याचे वर्तमान वनपालकाकडून राजांस कळतांच राजा त्यांच्या दर्शनासाठी सर्व परिवारासह गेला. वंदन, पूजनादि करून मानव कोष्ठांत जाऊन बसला. दिव्यवाणींतून प्रकट होणारा धर्मोपदेश कांहीं वेळ ऐकल्यानतर राजाने आपला भव-प्रपंच त्यांना विचारका. तो सर्व ऐकून हे मघवत्रचक्रवर्ति व्रत स्वीकारून आपल्या नगरी परत प्रवेश केला. पुढे कालानुसार है बत त्यांनीं पाळिले. संसारसुखाचा पुष्कळ अनुभव घेऊन संसारभोगाविषयीं वैराग्य उत्पन्न झाल्यामुळे त्याने आपल्या पुत्रास राज्यमार देऊन जिनदीक्षा ग्रहण केली. घोर तपश्चर्या करून तो त्या व्रत-तप-प्रमावाने मध्यम मैरेयकांत अद-मिंद्र देव होऊन जन्मला. तेथे २७ सागरोपन वर्षे दिव्यधुल भोगून तेथून च्यवून धर्मनाथ तीर्थकराच्या तीर्थकाली याच भरतक्षेत्रांत सुकौशल देशामध्ये साकेता (अयोध्या) नगरी आहे. तेथे दृश्राकु वंशांत उत्पन झालेला राजा सुमित्र यांचा पुत्र होऊन जन्मला. हाच मघवचक्रवर्ति होय. पुढे सुमित्राने याच्याकडे राज्यभार सोपवून जिनदीक्षा घेतली. मघवचक्रवर्ति पुष्कळ दिवस भरत, सगर बांच्या प्रभाणे राज्यसुखाचा अनुभव घेता झाला.