(३१९)  नवबलदेव व्रतकथा.

या जंबुद्धोपांतील भरतक्षेत्रांत विजयार्थ पर्वताच्या दक्षिण श्रेणीवर रथनुपुर नांवाचे एक सुंदर शदर आहे. तेथे पूर्वी ज्वलनजेष्ठी नांवाचा एक मोठा बलवान् रूपवान्, गुणवान् असा राजा राज्य करीत होता. त्याला वायुवेगा नामक एक सौंदर्यश्तो, सुशील व गुणवती अशी पट्टल्ली होती. त्यांना अर्ककीर्ति नामक पुत्र व स्वयंप्रभा नार्मे कन्या नशीं दोन अपत्ये होती. त्यांचा श्रुतात्थे नामक मंत्री अनुब त्याला सर्वगुणी नामें स्त्रो होतो. श्रुतकीर्ति नांवाचा पुरोहित नसून त्याला सुमति नामक स्त्री होती. सुदत्त नांवाचा राजश्रेष्ठो असून त्याला सुदत्ता नांगराचो जो होती. यांच्यासह तो ज्वलनजेष्ठी राजा सुखाने काऊक्रमण करीत असतां – एके दिवशी त्या नगराच्या मनो-हर नामक उद्यानांत श्रोजगनंदन व भोमनंदन या नांवाचे दोचे चारण मुनोश्वर येऊन उतरले. तेव्हां ही शुभवार्ड वनपालकाच्या द्वारे कळतांच तो राजा आपल्या परिजन व पुरजन यांसह त्या मुनीश्वरांच्या दर्शनास पादमार्गे गेला, तेथे जाऊन त्या मुनीश्वरांना तीन प्रदक्षिणा देऊन त्यांची वंदना, पूजा स्तुति इत्यादि करून त्यांच्या समीप बसला. आणि त्या मुनीश्वरांच्या मुखाने कांही वेळ धर्मश्रवण केल्यानंतर आपले दोन्ही हात जोडून विनयाने म्हणतो, हे भवरोगनाशक स्वामिन् ! आपण आम्हांस उत्तम पुण्याला कारण असे एकादे व्रतविधान सांगावे. हे त्यांचे विनय वचन ऐकून त्या मुनीधरांनी हे नवबलदेव व्रत पालन करण्यास सांगून त्याचा काल व विचि ही सांगितला, मग त्या ज्वलनजेष्ठो राजाने ते व्रत त्या मुनीश्वराजवळ घेतले, नंतर ते सर्वजन त्या मुनीश्वरांना नमस्कार करून आपल्या रथनुपुरी परत आले, मग योग्यकालीं दे व्रत पाळून माचे उद्यापन केले, पुढे तो राजा नंतर राजानें प्रश्नोतर करून त्यांचे जवळ है बत घेतले. नंतर ते मुनि निघून गेले, पुढे काळानुसार राजाने यथाविधि पाळिकें. त्यायोगे पुष्कळ काळ सुखांत काल घालविला. नंतर कांडी निमित्त प्राप्त होतांच आपला पुत्राकडे राज्यभार सौरवून गुरुजवळ जाऊन जिनदीक्षा घेतली. बोरताश्वरण केर्डे, त्या बत-तपवभावाने तो सर्वे कमीचा नाश करून मोक्षास गेला. असे याचे माहात्म्य आहे.नंतर राजानें प्रश्नोतर करून त्यांचे जवळ है बत घेतले. नंतर ते मुनि निघून गेले, पुढे काळानुसार राजाने यथाविधि पाळिकें. त्यायोगे पुष्कळ काळ सुखांत काल घालविला. नंतर कांडी निमित्त प्राप्त होतांच आपला पुत्राकडे राज्यभार सौरवून गुरुजवळ जाऊन जिनदीक्षा घेतली. बोरताश्वरण केर्डे, त्या बत-तपवभावाने तो सर्वे कमीचा नाश करून मोक्षास गेला. असे याचे माहात्म्य आहे.