मन्दालसा स्तोत्रम्

सिद्धोऽसि बुद्धोऽसि निरंजनोऽसि । संसार माया परिवर्जितोऽसि ।

शरीरभिन्नस्त्यज सर्वचेष्टां ।  मन्दालसा वाक्यमुपास्स्वपुत्र ।।१।।

ज्ञातोऽसि दृष्टोऽसि परात्मरूपो । अखण्डऽरुपोऽसि गुणालयोऽसि ।

जितेन्द्रियस्त्व त्यजमानमुद्रा । मन्दालसावाक्यमुपास्स्वपुत्र ।।२।।

शान्तोऽसि दान्तोऽसि विनाशहीन । सिद्धस्वरूपोऽसि कलग्मुक्तरू ।

ज्योतिरू स्वरुपोऽसि विमुश्च मायां । मन्दालसावाक्यमुपास्स्वपुत्र ।।३।।

एकोऽसि मुक्तोऽसि चिदात्मकोऽसि । चिद्रुपभावोऽसि चिरन्तोऽसि ।

अलक्ष्यभावो जहि देहमोहम् । मन्दालसावाक्यमुपास्स्वपुत्र ।।४।।

निष्कामधामासि विकर्मरूपो । रत्नत्रयात्मासि परं पवित्रं ।

वेत्तासि चेतोऽसि विमुश्चकामं । मन्दालसावाक्यमुपास्स्वपुत्र ।।५।।

प्रमाद मुक्तोऽसि सुनिर्मलोऽसि । अनन्तबोधादि चतुष्टयोऽसि ।

ब्रह्मासि रक्ष स्वचिदात्मरुपम् । मन्दालसावाक्यमुपास्स्वपुत्र ।।६।।

वैवल्याभीवोऽसि निवृत्तयोगो । निरामयो ज्ञातसमस्ततत्वरू ।

परात्मवृत्तिस्स्मर चित्स्वरुपम् । मन्दालसावाक्यमुपास्स्वपुत्र ।।७।।

चैत्यरूपोऽसि विमुक्तमारोऽभावा । दिकर्मासि समग्रवेदी ।

ध्याय प्रकामं परमात्मरुपम् । मन्दालसावाक्यमुपास्स्वपुत्र ।।८।।

इत्यष्टकैर्या पुरतस्तनूजा , बिबोध्य नाथं नरनाथपूज्यं ।

प्रावृज्य भीता भवभोग भावात् – स्ववैस्तदासौ सुगतिं प्रपेदे ।।९।।

इत्यष्टकं पापपराङ्मुखो यो, मन्दालसाया भणति प्रमोदात् ।

स सद्गति श्री शुभचन्द्रभासि, सम्प्राप्य निर्वाणगतिं प्रपद्येत् ।।१०।।